یک ماه آخر و تنهایی مامانی و پرهام(دل نوشته های مامانی)

پسری قند عسلی الان ماهه آخره ، همش پاتو مکنی توی دننده های مامانی.

ماشاالله بزرگتر شدی و واسه خودت یه پا مربی شنا شدی ، ورجه ورجت زیاد شده از شانسمون بابایی درگیر پروژه است (فوتسال دانشجویان آسیا)بنده خدا ازصبح زود میره تاآخر شب وقتی میاد اونقدر خسته کوفته است که فقط می خوابه دیگه فرصت نمیکنه با تو حرف بزنه جالب اینجاست که من یا خاله جونت باهات حرف میزنیم تکون میخوری ولی تا بابایی تو صدا  میکنیم  یا باهات حرف میزنه دیگه تکون نمیخوری شایدم از بابایی دلگیری جالب ایجاست که بابایی فکر میکنه من تو گوشت خوندم که عکس العمل نشون ندی  ای بابا بابایی خودش وقت نمیکنه باهات حرف بزنه بد  به ما میگه پسری بابا جون خیلی خیلی دوست داره